غَيْظ
از الکتاب
«غَیْظ» به معناى شدت خشم و غضب، حالت برافروختگى و هیجان فوق العاده روحى است، که بعد از مشاهده ناملایمات به انسان دست مى دهد.
و گاه به معناى «غم» آمده است، و در سوره «احزاب» آمیزه اى از هر دو مى باشد، لشکریان «احزاب» که آخرین تلاش و کوشش خود را براى پیروزى بر ارتش اسلام، به کار گرفته بودند و ناکام ماندند، غمگین و خشمگین به سرزمین هاى خود بازگشتند.
ریشه کلمه
- غيظ (۱۱ بار)
