بَطَرا
از الکتاب
ریشه کلمه
- بطر (۲ بار)
قاموس قرآن
(بر وزن فرس) طغيان. حيرت. تكبّر. [انفال:47]، نباشيد مانند آنان كه از ديارشان روى طغيان و خود نمائى بيرون شدند. ابن اثير در نهايه مىگويد: بَطَر به معنى طغيان است، حيرت در مقابل حقّ و تكبر از حق نيز گفتهاند در صحاح و قاموس نيز فريب به آن ذكر شده. راغب آن را دهشت و خود گم كردن در مقابل شكر و حق نعمت، گفته است. اين معانى تفاوت چندانى ندارد [قصص:58]، چه بسيار قريهها را هلاك كرديم كه در رفاه معاش طغيان كرد، آنست مسكنهايشان كه پس از آنها جز اندكى مسكون نشده «مَعيشَتَعا» در آيه شريفه منصوب به نزع خافض و فاعل بَطِرَت، قزيه است يعنى «بَطِرَت فى معيشتها».
