تَلْقَف
از الکتاب
«تَلْقَفُ» از مادّه «لقف» (بر وزن وقف) به معناى بلعیدن و برگرفتن چیزى با قدرت و سرعت است، خواه به وسیله دهان و دندان باشد، یا به وسیله دست، ولى در پاره اى از موارد به معناى بلعیدن نیز آمده است، در آیه مورد بحث، نیز ظاهراً به همین معناست. و در فارسى از آن به «ربودن» تعبیر مى شود و در سوره «شعراء» منظور گرفتن با دهان است.
ریشه کلمه
- لقف (۳ بار)
