شَک
از الکتاب
ریشه کلمه
- شکک (۱۵ بار)
قاموس قرآن
گمان. توقف. طبرسى آن را وقوف... معنى كرده و فرمايد: مثلآن كه در خانه بودن زيد شك كند نزد او به هيچ يك از بودن و نبودن مزيتى نيست لذا توقف مىكند. راغب گويد: آن اعتدلال و تساوى نقيضين است در نزد انسان. خلاصه: شك آن است كه شخص به هيچ يك از دو طرف قضيه يقين نكند و ترجيح هم ندهد بلكه بود و نبود در نظر وى مساوى باشد بر خلاف ظنّ كه يكى از دو طرف را ترجيح مىدهد [دخان:9]. [غافر:34]. در بعضى از آيات شك با «مديب» توصيف شده است مثل [هود:62]. در «ريب» از رمخشرى نقل شد كه آن به معنى قلق ئ اضطراب است على هذا شك مريب يعنى: شك اضطراب آور و احتمال دارد به معنى تهمت و سوء ظنّ باشد يعنى: شك تهمت آور. بايد دانست شك نوعى از جهل است و آن از جهل اخص است كه جهل گاهى مطلق عدم علم است اين كلمه پانزده بار در كلام اللّه مجيد آمده است.