دِيَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

خونبها. [نساء:92]. ديه در اصل ودى است واو آن به هاء بدل شده علت تمسيه خونبها به ديه در «وادى» از طبرسى نقل شد و شايد: علت تسميه آن باشد كه آن در مقابل ريختن و جارى شدن خون پرداخته مى‏شود. دية مثل عدة در اصل مصدر است و خونبها با آن نام گذارى شده است يعنى: هر كه مومنى را از روى خطاء بكشد، بايد بنده مومنى را آزاد كند و خونبهايى به اهل مقتول بپردازد. لفظ ديه فقط دوبار در قران مجيد سوره نساءآيه 92 آمده است مقدار ديه در كتب فقه ديده مى‏شود.