اضْرِبُوهُن
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
زدن. آن با موارد فرق مىكند مثل زدن با دست [نساء:34]. زدن چيزى به چيزى نحو [بقره:73]. پايكوپى نظير [نور:31]. مثل زدن نظير [ابراهيم:24]. بيشتر آيات قرآن كلمه ضرب را در همين زمينه به كار برده است و در اين راه رفتن و مسافرت كردن نحو [نساء:94]. ايضاً در حتمى شدن به كار مىرود مثل [بقره:61]. * [كهف:11]. در جوامع الجامع براى ضربنا مفعولى مقدر كرده يعنى:«ضَرَبْنا عَلى اذانِهِمْ حِجاباً اَنْ تَسْمَعَ» به هر حال منظور از آن خواب رفتن لست. * [زخرف:5]. ضرب عنه به معنى اعراض و رو گرداندن است، معنى آيه در «صفح» گذشت.
