غَلِيظا
از الکتاب
ریشه کلمه
- غلظ (۱۳ بار)
قاموس قرآن
سخت «غَلُظَ الشَّىْءُ:اِشْتَّدِّ وَ قوى و صعب» [نساء:21].از شما پيمانى محكم گرفتهاند. «عَذابٌ غَليظٌ» يعنى عذاب سخت و شديد. [آل عمران:159]. اگر خشن و سنگدل مىبودى حتماً از دور تو پراكنده مىشدند. [فتح:29]. محكم شد و بر ساقههاى خود ايستاد. [توبه:123]. در شما خشونت و تندى احساس كنند. غلاظ: جمع غليظ [تحريم:6]. در آن آتش فرشتگانى است سنگدل (بىرحم) يا تند رفتار و نيرومند «شِداد» جمع شديد به معنى نيرومند است.