فَوْق

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

بالا. [يوسف:37]. من خودم را مى‏بينم كه بالاى سرم نان حمل مى‏كنم. آن هم در علو مادى و محسوس به كار مى‏رود مثل آيه فوق و هم در علو معنوى و برترى قدرت مثل [يوسف:76]. و مثل [انعام:18]. كه مراد برترى از حيث قدرت و غيره است. افاقه: به معنى بيدار شدن از غشوه و بيهوشى و رجوع صحت و عقل به انسان است. [اعراف:143]. پس چون موسى به هوش آمد گفت: منزّهى تو، توبه كردم به سوى تو. فواق: (به فتح فاء) به معنى مهلت است و در مصباح و اقرب آن را مدت و فاصله ميان دوبار دوشيدن ناقه گفته است [ص :15]. اينان منتظر نيستند مگر به يك صيحه كه براى آن مهلتى نيست «وَ لاتَ حينَ مَناصٍ»