ضَالاّ
از الکتاب
«ضالّ» از مادّه «ضلال» از نظر لغت به دو معنا آمده: «گمشده» و «گمراه» مثلاً گفته مى شود: الْحِکْمَةُ ضالَّةُ الْمُؤْمِنِ «دانش، گمشده انسان با ایمان است». و به همین مناسبت، به معناى مخفى و غائب نیز آمده، لذا در آیه 10 «سجده» مى خوانیم منکران معاد مى گفتند: أَ إِذا ضَلَلْنَا فِی الأَرْضِ أَ إِنّا لَفی خَلْق جَدید «هنگامى که در زمین پنهان و غائب شدیم در خلقت نوینى قرار خواهیم گرفت»؟
اگر «ضاّل» در آیه مورد بحث، به معناى «گمشده» باشد، مشکلى پیش نمى آید، و اگر به معناى «گمراه» باشد، منظور نداشتن دسترسى به راه نبوت و رسالت قبل از بعثت است. و یا به تعبیر دیگر، پیامبر در ذات خود چیزى نداشت، هر چه داشت از سوى خدا بود; بنابراین، در هر دو صورت مشکلى پیش نمى آید.
ریشه کلمه
- ضلل (۱۸۹ بار)
