التكوير ١٠
ترجمه
التكوير ٩ | آیه ١٠ | التكوير ١١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الصُحُفُ»: نامههای اعمال. «نُشِرَتْ»: پخش شد در میان مردمان. گشوده و باز گردید و بدانها نگریسته شد (نگا: شربینی، المنتخب).
تفسیر
نکات آیه
۱ - اعمال انسان ها، در طومارهایى، نوشته و ثبت مى گردد. (و إذا الصحف نشرت)
۲ - قیامت، روز باز شدن نامه عمل انسان و آگاهى او بر محتواى آن (و إذا الصحف نشرت) «نشر»، مخالف پیچیدن است (لسان العرب). براساس این معنا، فعل «نشرت»، دلالت دارد که نامه اعمال پیش از نشر، به شکل طومار است.
۳ - پرونده اعمال هر کس تا قیامت، بسته است و بر کسى مکشوف نیست. (و إذا الصحف نشرت)
۴ - بسته ماندن و باز شدن نامه اعمال انسان در قیامت، در اختیار او نیست. (و إذا الصحف نشرت) مجهول بودن «نشرت»، گویاى برداشت یاد شده است.
۵ - نامه هاى اعمال در قیامت، بر اهل محشر پراکنده و پخش خواهد شد. (و إذا الصحف نشرت) «نشر» به معناى تفریق (پراکنده ساختن) آمده است (تاج العروس). مراد از «نُشرت»، در این معنا پراکنده شدن نامه ها بر صاحبان آن و رسیدن نامه عمل هر کس به دست او است.
موضوعات مرتبط
- انسان: محدوده اختیار انسان ۴
- عمل: ثبت عمل ۱
- قیامت: علم به عمل در قیامت ۲; نامه عمل در قیامت ۴، ۵; ویژگیهاى قیامت ۲، ۵
- نامه عمل :۱ اختفاى نامه عمل ۳ ۱; ارائه نامه عمل ۲ ۱، ۵