وَهّاجا
از الکتاب
«وَهّاج» از مادّه «وَهَج» (بر وزن کرج) به معناى نور و حرارتى است که از آتش صادر مى شود بنابراین، ذکر این وصف براى این چراغ پر فروغ آسمانى اشاره اى به دو نعمت بزرگ است که خمیر مایه همه مواهب مادى این جهان است: «نور» و «حرارت». در «لسان العرب» در معناى این لغت مى گوید: حرارت آفتاب و آتش از فاصله دور است.
ریشه کلمه
- وهج (۱ بار)
