بَرِق
از الکتاب
«بَرِقَ» از مادّه «برق» (بر وزن فرق) در اصل، به معناى روشنایى و برقى است که در میان ابرها ظاهر مى شود، سپس به هر نوع روشنایى اطلاق شده است. برق زدن چشم ها که در این آیه به آن اشاره شده، به معناى حرکت شدید و اضطراب آمیز آن از شدت هول و ترس است. بعضى نیز آن را به معناى ساکن شدن حدقه چشم و خیره نگاه کردن به یک نقطه که آن هم غالباً نشانه وحشت است، تفسیر کرده اند; و شواهدى از اشعار عرب بر این معنا که برق زدن چشم، به معناى تحیر است آورده اند، ولى تفسیر اول مناسب تر به نظر مى رسد.
ریشه کلمه
- برق (۱۰ بار)
