روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْحُدُود

و روي ابراهيم بن هاشم عن صالح بن السندي عن الحسين بن خالد عن الرضا ع :

أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ كَانَتْ لَهُ أَمَةٌ فَقَالَتِ اَلْأَمَةُ لَهُ مَا أَدَّيْتُ مِنْ مُكَاتَبَتِي فَأَنَا بِهِ حُرَّةٌ عَلَى حِسَابِ ذَلِكَ فَقَالَ لَهَا نَعَمْ فَأَدَّتْ بَعْضَ مُكَاتَبَتِهَا وَ جَامَعَهَا مَوْلاَهَا بَعْدَ ذَلِكَ قَالَ إِنِ اِسْتَكْرَهَهَا عَلَى ذَلِكَ ضُرِبَ مِنَ اَلْحَدِّ بِقَدْرِ مَا أَدَّتْ مِنْ مُكَاتَبَتِهَا وَ دُرِئَ عَنْهُ مِنَ اَلْحَدِّ بِقَدْرِ مَا بَقِيَ لَهُ مِنْ مُكَاتَبَتِهَا وَ إِنْ كَانَتْ تَابَعَتْهُ كَانَتْ شَرِيكَتَهُ‏ فِي اَلْحَدِّ ضُرِبَتْ مِثْلَ مَا يُضْرَبُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷۸

حسين بن خالد گويد: از امام ابو الحسن الرضا عليه السّلام سؤال شد از مرديكه كنيزى داشت و آن كنيز باو گفت: من حاضرم قيمت خودم را باقساط بتو بپردازم و هر مقدار پرداختم بسهم همان قدر آزاد شوم، مالك پذيرفت، و كنيز مقدارى از مبلغ را پرداخته بود، كه مالك با او مواقعه كرد حكم چيست؟ فرمود: اگر با زور از او كام گرفته باندازه‏ى كه از مبلغ مكاتبه دريافت كرده است حدّ ميخورد، و هر قدر طلبكار است به نسبت همان قدر از خوردن حدّ معاف است، و اگر كنيز خود حاضر بوده كه از او كام گيرد، او در جرم شركت داشته و نيز مانند مالك خود حدّ ميخورد.