روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۴۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

روي منصور بن حازم عن هشام عن ابي عبد الله ع قال :

اِنْقِطَاعُ يُتْمِ اَلْيَتِيمِ اَلاِحْتِلاَمُ وَ هُوَ أَشُدُّهُ وَ إِنِ اِحْتَلَمَ وَ لَمْ يُؤْنَسْ مِنْهُ رُشْدُهُ وَ كَانَ سَفِيهاً أَوْ ضَعِيفاً فَلْيُمْسِكْ عَنْهُ وَلِيُّهُ مَالَهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۲

منصور بن حازم، از هشام، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده‏ است، كه فرمود: پايان يافتن يتيمى يتيم، احتلام است، و اين همان دوران «أشدّ» او (يعنى رشدى است كه در قرآن در آيه ۳۴ از سوره اسراء آمده) است، و اگر محتلم شود و هنوز رشد نيافته باشد، و سفيه يا ضعيف باشد، بر عهده ولىّ او است كه از دادن مالش به او امساك كند.