فَسُحْقا
از الکتاب
«سُحْق» (بر وزن قفل) در اصل، به معناى ساییدن و نرم کردن است، و به لباس کهنه نیز گفته مى شود; ولى در اینجا، به معناى دورى از رحمت خدا است. بنابراین، «فَسُحْقاً لاَِصْحابِ السَّعِیرِ» مفهومش این است: دوزخیان از رحمت خدا دور باشند و از آنجا که نفرین خداوند توأم با تحقق خارجى است، این جمله دلیل بر این است که: این گروه به کلى از رحمت خدا دورند.
