روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۳۲۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْإِبَاق

روي علي بن رياب عن ابي عبيده عن ابي عبد الله ع قال :

وَ إِنَّ اَلْعَبْدَ إِذَا أَبَقَ مِنْ مَوَالِيهِ ثُمَّ سَرَقَ لَمْ يُقْطَعْ وَ هُوَ آبِقٌ لِأَنَّهُ بِمَنْزِلَةِ اَلْمُرْتَدِّ عَنِ‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ وَ لَكِنْ يُدْعَى إِلَى اَلرُّجُوعِ إِلَى مَوَالِيهِ وَ اَلدُّخُولِ فِي‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ فَإِنْ أَبَى أَنْ يَرْجِعَ إِلَى مَوَالِيهِ قُطِعَتْ يَدُهُ بِالسَّرِقَةِ ثُمَّ قُتِلَ وَ اَلْمُرْتَدُّ إِذَا سَرَقَ بِمَنْزِلَتِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹۱

ابو عبيد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: اگر غلامى از مولاى خود فرار كند و سپس دزدى كند دست او قطع نمى‏شود زيرا او در حالى كه هنوز به صاحبش بازنگشته بمنزله مرتدّ از اسلام است، و لكن او را به‏ بازگشت به صاحبش و نيز قبول اسلام مى‏خوانند، اگر نپذيرفت بمولايش بازگردد دست او را قطع مى‏كنند و بعد او را مى‏كشند، و همچنين است حكم مرتدّ اگر سرقت كند.