روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۲۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْعِتْقِ وَ أَحْكَامِه

روي عن سماعه قال :

وَ سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ قَالَ لِثَلاَثَةِ مَمَالِيكَ لَهُ أَنْتُمْ أَحْرَارٌ وَ كَانَ لَهُ أَرْبَعَةٌ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ مِنَ اَلنَّاسِ أَعْتَقْتَ مَمَالِيكَكَ‏ قَالَ نَعَمْ أَ يَجِبُ‏ عِتْقُ اَلْأَرْبَعَةِ حِينَ أَجْمَلَهُمْ أَوْ هُوَ لِلثَّلاَثَةِ اَلَّذِينَ أَعْتَقَ قَالَ إِنَّمَا يَجِبُ اَلْعِتْقُ لِمَنْ أَعْتَقَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۰

سماعة گويد: از امام عليه السّلام پرسيدم: مردى به سه تن از بندگان خود گفت شما آزاديد و چهار غلام داشت، و كسى از مردم به او گفت: غلامانت را آزاد ساختى؟ پاسخ داد: آرى، آيا اين اجمال گويى موجب آزادى هر چهار غلام مى‏شود يا اينكه همان سه تن كه تصريح كرده است آزادند؟ امام فرمودند: تنها همانها كه صريحا آزاد ساخته است آزادند.