روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۶۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ طَلَاقِ الْمَرِيض

في روايه زرعه عن سماعه قال :

وَ سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ طَلَّقَ اِمْرَأَتَهُ وَ هُوَ مَرِيضٌ فَقَالَ تَرِثُهُ مَا دَامَتْ فِي عِدَّتِهَا فَإِنْ طَلَّقَهَا فِي حَالِ اَلْإِضْرَارِ فَهِيَ تَرِثُهُ إِلَى سَنَةٍ وَ إِنْ زَادَ عَلَى اَلسَّنَةِ فِي عِدَّتِهَا يَوْمٌ وَاحِدٌ لَمْ تَرِثْهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۲

سماعة بن مهران گويد: از آن حضرت پرسيدم مردى در حال مرض زنش را طلاق داده است حكم او چيست؟ فرمود: زن مادامى كه در عدّه است از وى ارث مى‏برد، و چنانچه بقصد زيان رساندن بزوجه و او را از ميراث محروم كردن طلاق دهد تا يك سال زن وقت دارد كه ارث برد و اگر بر اين مدّت يك روز اضافه شود ديگر ارث نخواهد برد.