روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۲۶۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

قضي امير المومنين ع :

وَ فِي اِمْرَأَتَيْنِ نَكَحَ إِحْدَاهُمَا رَجُلٌ ثُمَّ طَلَّقَهَا وَ هِيَ حُبْلَى ثُمَّ خَطَبَ أُخْتَهَا فَنَكَحَهَا قَبْلَ أَنْ تَضَعَ أُخْتُهَا اَلْمُطَلَّقَةُ وَلَدَهَا فَأَمَرَهُ أَنْ يُطَلِّقَ اَلْأُخْرَى حَتَّى تَضَعَ أُخْتُهَا اَلْمُطَلَّقَةُ وَلَدَهَا ثُمَّ يَخْطُبُهَا وَ يُصْدِقُهَا صَدَاقَهَا مَرَّتَيْنِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۷

و نيز امير مؤمنان در باره دو خواهر كه مردى يكى از آن دو را بزنى گرفت و در حالى كه زن حامله بود او را طلاق داد و پيش از وضع حمل او بدون توجّه بحكم با خواهرش ازدواج كرد حكم فرمود: كه از يك ديگر جدا گردند تا زمانى كه زن مطلّقه فرزندش بدنيا آيد و عدّه‏اش تمام گردد بعد زن دوّم را بعقد خويش در آورد، و نيز بايد دو صداق بپردازد (يكى براى وطى بشبهه و يكى براى نكاح صحيح).