روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۱۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْأَيْمَانِ وَ النُّذُورِ وَ الْكَفَّارَات

روي عن جميل بن صالح قال :

وَ كَانَتْ عِنْدِي جَارِيَةٌ بِالْمَدِينَةِ فَارْتَفَعَ طَمْثُهَا فَجَعَلْتُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيَّ نَذْراً إِنْ هِيَ حَاضَتْ فَعَلِمْتُ بَعْدُ أَنَّهَا حَاضَتْ قَبْلَ أَنْ أَجْعَلَ اَلنَّذْرَ عَلَيَّ فَكَتَبْتُ إِلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ وَ أَنَا بِالْمَدِينَةِ فَأَجَابَنِي إِنْ كَانَتْ حَاضَتْ قَبْلَ اَلنَّذْرِ فَلاَ نَذْرَ عَلَيْكَ وَ إِنْ كَانَتْ حَاضَتْ بَعْدَ اَلنَّذْرِ فَعَلَيْكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۹

جميل بن صالح گويد: كنيزى در مدينه داشتم يك وقت از حيض رفت من براى خداوند عزّ و جلّ نذرى كردم كه باز شود و حائض گردد، بعد متوجّه شدم كه قبل از اينكه من نذر كنم او حائض شده بوده است- به امام صادق عليه السّلام نوشتم، و خود در مدينه بودم- امام در پاسخ نوشت، چنانچه قبل از اينكه تو نذر كرده باشى حائض شده چيزى بر تو نباشد و اگر پس از آن حائض شده بايد نذر را انجام دهى.