روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۹۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ الْخَرَاجِ وَ الْجِزْيَة

و روي حريز عن زراره قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ مَا حَدُّ اَلْجِزْيَةِ عَلَى‏ أَهْلِ اَلْكِتَابِ‏ وَ هَلْ عَلَيْهِمْ فِي ذَلِكَ شَيْ‏ءٌ مُوَظَّفٌ لاَ يَنْبَغِي أَنْ يَجُوزَ إِلَى غَيْرِهِ فَقَالَ ذَلِكَ إِلَى اَلْإِمَامِ يَأْخُذُ مِنْ كُلِّ إِنْسَانٍ مِنْهُمْ مَا شَاءَ عَلَى قَدْرِ مَالِهِ وَ مَا يُطِيقُ إِنَّمَا هُمْ قَوْمٌ فَدَوْا أَنْفُسَهُمْ أَنْ لاَ يُسْتَعْبَدُوا أَوْ يُقْتَلُوا فَالْجِزْيَةُ يُؤْخَذُ مِنْهُمْ عَلَى قَدْرِ مَا يُطِيقُونَ‏ لَهُ أَنْ يَأْخُذَهُمْ بِهِ حَتَّى يُسْلِمُوا فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ‏ حَتََّى يُعْطُوا اَلْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صََاغِرُونَ‏ وَ هُوَ لاَ يَكْتَرِثُ‏ بِمَا يُؤْخَذُ مِنْهُ حَتَّى يَجِدَ ذُلاًّ لِمَا أُخِذَ مِنْهُ فَيَأْلَمَ لِذَلِكَ فَيُسْلِمَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۳

و حريز از زراره روايت كرده است كه گفت: به امام صادق عليه السّلام معروض داشتم كه: حدّ جزيه بر اهل كتاب چيست و آيا در اين باره مبلغ معيّنى بر عهده دارند كه سزاوار نيست از آن بغير آن تجاوز كنند؟ پس امام عليه السّلام فرمود: اين امر موكول به نظر امام است، و او از هر فردى از ايشان هر چه بخواهد، به قدر دارائيش و به اندازه طاقتش ميگيرد، همانا كه اهل ذمّه گروهى هستند كه جان خود را خريده‏اند، تا به بردگى درنيايند، يا كشته نشوند، و بنا بر اين جزيه به اندازه طاقتشان از ايشان گرفته مى‏شود. امام حقّ دارد كه ايشان را مأخوذ به جزيه سازد، تا اسلام بياورند، زيرا خداى عزّ و جلّ فرموده است: حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ يعنى: تا جزيه را از دست خود بپردازند، در حالى كه پذيراى ذلّت باشند- و شخص ذمّى اهميتى به آنچه از او گرفته شود نميدهد مگر زمانى كه از جهت آنچه از او گرفته شده است احساس ذلّت كند، و در اثر آن متألّم شود و آنگاه اسلام بياورد.