روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۹۵۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي الحسن بن محبوب عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ أَقَامَ‏ بِالْمَدِينَةِ وَ هُوَ يُرِيدُ اَلْحَجَّ شَهْراً أَوْ نَحْوَهُ ثُمَّ بَدَا لَهُ أَنْ يَخْرُجَ فِي غَيْرِ طَرِيقِ‏ اَلْمَدِينَةِ فَإِذَا كَانَ حِذَاءَ اَلشَّجَرَةِ وَ اَلْبَيْدَاءِ مَسِيرَةَ سِتَّةِ أَمْيَالٍ فَلْيُحْرِمْ مِنْهَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۸۸

و حسن بن محبوب از عبد اللّه بن سنان، از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: كسى كه يكماه در مدينه براى رفتن بحج اقامت كند يا اندازه يكماه و بعد بخواهد از راه ديگرى بجز راه معمول مدينه، بمكّه رود، پس هنگامى كه بمحاذات مسجد شجره رسيد در بيابان شش ميلى مدينه بايد از آنجا محرم شود.