روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۶۰۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و قال الصادق ع :

مَا مِنْ رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ كُورَةٍ وَقَفَ‏ بِعَرَفَةَ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ‏ إِلاَّ غَفَرَ اَللَّهُ لِأَهْلِ تِلْكَ اَلْكُورَةِ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ مَا مِنْ رَجُلٍ وَقَفَ‏ بِعَرَفَةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتٍ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ إِلاَّ غَفَرَ اَللَّهُ لِأَهْلِ ذَلِكَ اَلْبَيْتِ مِنَ اَلْمُؤْمِنِينَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۹

و امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مرد مؤمنى از اهل شهرى و منطقه‏اى در عرفات وقوف نمى‏كند، مگر آنكه خدا مؤمنين اهل آن شهر و منطقه را مى‏آمرزد، و هيچ مردى از خانواده‏اى از مؤمنين در عرفات وقوف نمى‏كند، مگر آنكه‏ خدا همگى آن خانواده مؤمن را مى‏آمرزد.