روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ مَا جَاءَ فِي مَانِعِ الزَّكَاة

و في روايه ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ مَنَعَ قِيرَاطاً مِنَ‏ اَلزَّكَاةِ فَلَيْسَ بِمُؤْمِنٍ وَ لاَ مُسْلِمٍ‏ وَ هُوَ قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ حَتََّى إِذََا جََاءَ أَحَدَهُمُ اَلْمَوْتُ قََالَ رَبِّ اِرْجِعُونِ `لَعَلِّي أَعْمَلُ صََالِحاً فِيمََا تَرَكْتُ‏ وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى وَ لاَ تُقْبَلُ لَهُ صَلاَةٌ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۱۱

و در روايت ابو بصير از امام صادق عليه السّلام آمده است كه‏ فرمود: كسى كه قيراطى از زكات را بازدارد نه مؤمن است و نه مسلم، و او مصداق- قول خداى عزّ و جلّ است كه فرمود: «تا چون مرگ به سراغ يكى از ايشان آيد مكرّر گويد: پروردگارا مرا بازگردان تا مگر در مال يا عمرى كه پشت سر نهاده‏ام كار شايسته‏اى انجام دهم» «۱». و در روايت ديگر آمده است كه: «و هيچ نمازى از او قبول نمى‏شود». __________________________________________________

(۱) مؤمنون: ۹۹.