روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۴۳۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و ساله معاويه بن عمار :

عَنْ رَجُلٍ زَارَ اَلْبَيْتَ‏ فَلَمْ يَزَلْ فِي طَوَافِهِ وَ دُعَائِهِ وَ اَلسَّعْيِ وَ اَلدُّعَاءِ حَتَّى طَلَعَ اَلْفَجْرُ قَالَ لَيْسَ عَلَيْهِ شَيْ‏ءٌ كَانَ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۵

و معاوية بن عمّار در باره مردى از آن امام سؤال كرد كه بزيارت بيت رفت، و همچنان در طوافش و دعايش و در سعى و دعا بسر برد تا سپيده بدميد، امام فرمود: چيزى بر ذمّه او نيست، زيرا او در طاعت خداى عزّ و جلّ بوده است.