روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۸۹۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يَقُولُ الرَّجُلُ إِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِه

و روي العلا عن محمد بن مسلم عن احدهما ع قال :

لاَ يَدَعِ اَلرَّجُلُ أَنْ يَقُولَ عِنْدَ مَنَامِهِ أُعِيذُ نَفْسِي وَ ذُرِّيَّتِي وَ أَهْلَ بَيْتِي وَ مَالِي بِكَلِمَاتِ اَللَّهِ اَلتَّامَّاتِ مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ وَ هَامَّةٍ وَ مِنْ كُلِّ عَيْنٍ لاَمَّةٍ فَذَلِكَ اَلَّذِي عَوَّذَ بِهِ‏ جَبْرَئِيلُ ع‏ اَلْحَسَنَ‏ وَ اَلْحُسَيْنَ ع

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۵۴

و علاء از محمّد بن مسلم از امام باقر يا امام صادق عليهما السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: شايسته است كه شخص هنگام خواب اين دعا را فراموش نكند: «أعيذ نفسي و ذرّيتي و أهل بيتي و مالي بكلمات اللَّه التّامّات من كلّ شيطان و هامّة و من كلّ عين لامّة» يعنى: (من خويشتن را و فرزندان و دودمان خود را و خانواده‏ام و دارائيم را در پناه اسماء اعظم الهى قرار ميدهم از آسيب و شرّ هر شيطانى و هر گزنده‏اى و از آسيب هر چشم زخمى، يا هر چشمى كه گزند رساند). و حضرت‏ اضافه فرمود: اين همان تعويذ آسمانى است كه جبرئيل عليه السّلام امام حسن و امام حسين عليهما السّلام را بدان تعويذ كرد.