روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۹۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ وُجُوبِ الْجُمُعَةِ وَ فَضْلِهَا وَ مَنْ وُضِعَتْ عَنْهُ وَ الصَّلَاةِ وَ الْخُطْبَةِ فِيهَا

و سال ابو ايوب الخزاز ابا عبد الله ع :

عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَإِذََا قُضِيَتِ اَلصَّلاََةُ فَانْتَشِرُوا فِي اَلْأَرْضِ وَ اِبْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اَللََّهِ‏ قَالَ اَلصَّلاَةُ يَوْمَ اَلْجُمُعَةِ وَ اَلاِنْتِشَارُ يَوْمَ اَلسَّبْتِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۷

ابو أيّوب خزّاز از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد در مورد تفسير اين آيه از سوره جمعه كه خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد: «فَإِذا قُضِيَتِ الصَّلاةُ فَانْتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَ ابْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اللَّهِ‏» آن حضرت فرمود (معنى آيه: و چون نماز كرده شود آنگاه در زمين پراكنده شويد و روزى خود را از فضل خداوند طلبيد) نماز در روز جمعه است و متفرّق شدن و بهر سوى رفتن در روز شنبه.