روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۸۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ وُجُوبِ الْجُمُعَةِ وَ فَضْلِهَا وَ مَنْ وُضِعَتْ عَنْهُ وَ الصَّلَاةِ وَ الْخُطْبَةِ فِيهَا

و روي ابو بصير عن احدهما ع قال :

إِنَّ اَلْعَبْدَ اَلْمُؤْمِنَ لَيَسْأَلُ اَللَّهَ جَلَّ جَلاَلُهُ اَلْحَاجَةَ فَيُؤَخِّرُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ قَضَاءَ حَاجَتِهِ اَلَّتِي سَأَلَ إِلَى‏ يَوْمِ اَلْجُمُعَةِ لِيَخُصَّهُ بِفَضْلِ‏ يَوْمِ اَلْجُمُعَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۹۳

و ابو بصير از يكى از آن دو امام (امام محمّد باقر يا امام جعفر صادق عليهما السّلام) روايت كرده كه فرمود: همانا بنده مؤمن گاه از خداوند جلّ جلاله حاجتى ميطلبد، و خداوند برآوردن حاجتش را كه درخواست نموده تا روز جمعه به تأخير مياندازد تا او را به زيادتيهائى كه در روز جمعه كرامت ميفرمايد مخصوص گرداند.