روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۶۹۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا

: 

وَ قَالَ رَجُلٌ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ إِنِّي إِمَامُ مَسْجِدِ اَلْحَيِّ فَأَرْكَعُ بِهِمْ وَ أَسْمَعُ خَفَقَانَ نِعَالِهِمْ وَ أَنَا رَاكِعٌ فَقَالَ اِصْبِرْ رُكُوعَكَ وَ مِثْلَ رُكُوعِكَ فَإِنِ اِنْقَطَعُوا وَ إِلاَّ فَانْتَصِبْ قَائِماً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱

شخصى به امام باقر عليه السّلام عرض كرد: من امام مسجد قبيله هستم، هنگام نماز كه با ايشان به ركوع ميروم صداى كفشهاى اهل قبيله را مى‏شنوم (كه بنماز مى‏آيند) در حالى كه در ركوع هستم چه بايد بكنم؟ آن حضرت فرمود: دو برابر ركوعى كه هميشه مى‏كنى صبر كن، اگر ايشان بنماز رسيدند كه هو المطلوب و اگر نه، از ركوع سر بردار و بايست.