روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۱۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْأَذَانِ وَ الْإِقَامَةِ وَ ثَوَابِ الْمُؤَذِّنِين

و روي خالد بن نجيح عن الصادق ع انه قال :

اَلتَّكْبِيرُ جَزْمٌ فِي اَلْأَذَانِ مَعَ اَلْإِفْصَاحِ بِالْهَاءِ وَ اَلْأَلِفِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۳۱

خالد بن نجيح از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: در أذان بايد بر آخر تكبيرات وقف كنند (يا تكبيرات را بايد مجزوم ادا كرد. همين طور سنّت است كه در اذان و إقامه بطور كلّى آخر همه فصلها را ساكن تلفّظ كنند) و نيز بايد هاء و الف را در تكبيرات يا در همه أذان و اقامه نيكو ظاهر سازند، (البتّه مراد از الف همزه است كه در اوّل اللَّه أكبر بكار رفته. يا شايد اعمّ از همزه و الف است كه همواره بصورت ساكن بكار ميرود).