روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۶۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ مَا يُصَلَّى فِيهِ وَ مَا لَا يُصَلَّى فِيهِ مِنَ الثِّيَابِ وَ جَمِيعِ الْأَنْوَاع

و قال ع :

إِنِّي لَأَعْجَبُ مِمَّنْ يَأْخُذُ فِي حَاجَةٍ وَ هُوَ عَلَى وُضُوءٍ كَيْفَ لاَ تُقْضَى حَاجَتُهُ وَ إِنِّي لَأَعْجَبُ مِمَّنْ يَأْخُذُ فِي حَاجَةٍ وَ هُوَ مُعْتَمٌّ تَحْتَ حَنَكِهِ كَيْفَ لاَ تُقْضَى حَاجَتُهُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۰۳

و باز از آن حضرت روايت شده كه فرمود: من بسى در شگفتم از كسى كه جهت انجام امرى و حاجتى دست بكار شود و با وضو باشد چگونه ممكن است حاجت او برآورده نشود. و باز فرمود: من در شگفتم از كسى كه دست به انجام كارى زند يا شروع به انجام كارى كند در حالى كه عمامه بسر نهاده تحت الحنك بسته در چنين حالتى چگونه ممكن است حاجتش برآورده نشود.