روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۸۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْمَوَاضِعِ الَّتِي تَجُوزُ الصَّلَاةُ فِيهَا وَ الْمَوَاضِعِ الَّتِي لَا تَجُوزُ فِيهَا

و ساله سماعه بن مهران :

عَنِ اَلْأَسِيرِ يَأْسِرُهُ اَلْمُشْرِكُونَ فَتَحْضُرُهُ اَلصَّلاَةُ فَيَمْنَعُهُ اَلَّذِي أَسَرَهُ مِنْهَا فَقَالَ يُومِئُ إِيمَاءً

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۷۰

و سماعة بن مهران از آن حضرت سؤال كرد در باره اسيرى كه مشركان و كافران او را باسارت بگيرند و وقت نماز فرا رسد و كافرى كه او را اسير كرده اجازه نماز باو ندهد، يا از نماز خواندن منعش كند چه بايد بكند؟ فرمود: با اشاره سر يا چشم به ايماء نماز بگزارد.