روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۲۸۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْمَوَاضِعِ الَّتِي تَجُوزُ الصَّلَاةُ فِيهَا وَ الْمَوَاضِعِ الَّتِي لَا تَجُوزُ فِيهَا

و قال الصادق ع :

لاَ تُصَلِّ فِي دَارٍ فِيهَا كَلْبٌ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ كَلْبَ صَيْدٍ وَ أَغْلَقْتَ دُونَهُ بَاباً فَلاَ بَأْسَ وَ إِنَّ اَلْمَلاَئِكَةَ لاَ تَدْخُلُ بَيْتاً فِيهِ كَلْبٌ‏ وَ لاَ بَيْتاً فِيهِ تَمَاثِيلُ وَ لاَ بَيْتاً فِيهِ بَوْلٌ مَجْمُوعٌ فِي آنِيَةٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۹

امام صادق عليه السّلام فرمود: در خانه‏اى كه سگ نگه مى‏دارند نماز مگذار، مگر آنكه سگ شكارى باشد، و نيز درب اطاقى را كه در آن نماز ميخوانى ببندى (تا مبادا سگ داخل شود) در اين صورت اشكالى ندارد كه در آنجا نماز گزارى، همانا فرشتگان به خانه‏اى كه سگ در آن باشد و خانه‏اى كه در آن صورت و تمثال باشد و نيز خانه‏اى كه در آن در ظرفى بول كنند قدم نميگذارند. و نماز خواندن در خمخانه يا محلّى كه شراب در ظرف سربسته است جايز نيست.