روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۵۷

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ فَرْضِ الصَّلَاة

و روي عن مسعده بن صدقه انه قال :

سُئِلَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ مَا بَالُ اَلزَّانِي لاَ تُسَمِّيهِ كَافِراً وَ تَارِكُ اَلصَّلاَةِ تُسَمِّيهِ كَافِراً وَ مَا اَلْحُجَّةُ فِي ذَلِكَ فَقَالَ لِأَنَّ اَلزَّانِيَ وَ مَا أَشْبَهَهُ إِنَّمَا يَفْعَلُ ذَلِكَ لِمَكَانِ اَلشَّهْوَةِ لِأَنَّهَا تَغْلِبُهُ وَ تَارِكُ اَلصَّلاَةِ لاَ يَتْرُكُهَا إِلاَّ اِسْتِخْفَافاً بِهَا وَ ذَلِكَ لِأَنَّكَ لاَ تَجِدُ اَلزَّانِيَ يَأْتِي اَلْمَرْأَةَ إِلاَّ وَ هُوَ مُسْتَلِذٌّ لِإِتْيَانِهِ إِيَّاهَا قَاصِداً إِلَيْهَا وَ كُلُّ مَنْ تَرَكَ اَلصَّلاَةَ قَاصِداً لِتَرْكِهَا فَلَيْسَ يَكُونُ قَصْدُهُ لِتَرْكِهَا اَللَّذَّةَ فَإِذَا نُفِيَتِ اَللَّذَّةُ وَقَعَ اَلاِسْتِخْفَافُ وَ إِذَا وَقَعَ اَلاِسْتِخْفَافُ وَقَعَ اَلْكُفْرُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰۶

از مسعدة بن صدقه روايت شده كه حضرت صادق عليه السّلام پرسيدند: چرا زناكار را كافر نمينامى در صورتى كه تارك نماز را كافر ميخوانى؟ برهان و دليل اين امر چيست؟ آن حضرت فرمود: براى اينكه زناكار و امثال او چنين اعمال ناروايى را فقط بخاطر شهوت انجام ميدهد زيرا شهوت بر او دست يافته و اختيارش را سست كرده است، ولى ترك‏كننده نماز، ترك نماز نميكند مگر از روى كوچك شمردن و خفيف داشتن آن و دليل اين سخن آنست كه تو زناكارى را نمييابى كه با زنى‏ نزديكى كند مگر اينكه از نزديكى با آن زن قصد لذّت‏جوئى و كاميابى داشته باشد و باين منظور باو ميل كرده باشد، ولى هر كس كه نماز را از روى قصد ترك ميكند منظورش از ترك آن دستيابى بلذّت نيست، پس وقتى لذّتى نباشد بناچار خفيف شمردن نماز واقع گردد، و چون خفيف شمردن واقع شد كفر واقع گشته است. (شايد كفر در اين خبر به معنى كفر در طاعت يا بمعنى مصطلح باشد يعنى نافرمانى و ترك امر خداوند).