روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۹۶۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، التَّكْفِينُ وَ آدَابُه

و قال الصادق ع :

اَلْمَرْأَةُ إِذَا مَاتَتْ نُفَسَاءَ وَ كَثُرَ دَمُهَا أُدْخِلَتْ إِلَى اَلسُّرَّةِ فِي اَلْأَدَمِ أَوْ مِثْلِ اَلْأَدَمِ وَ تُنَظَّفُ ثُمَّ يُحْشَى اَلْقُبُلُ وَ اَلدُّبُرُ ثُمَّ تُكَفَّنُ بَعْدَ ذَلِكَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۶

امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه زنى در حال نفاس بميرد و خونريزى‏اش ادامه داشته باشد، آن زن را (پس از تنظيف و غسل و پنبه‏گذارى) تا ناف در پوست يا چيزى همانند پوست فرو ميكنند و او را پاكيزه ميكنند و سپس بدرون قبل و دبر او پنبه ميكنند و بعد از آن كفن مينمايند.