روایت:الکافی جلد ۸ ش ۲۰۶

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن ابيه عن النضر بن سويد عن الحلبي عن ابن مسكان عن زراره عن ابي جعفر ع قال :

رَأَيْتُ‏ كَأَنِّي‏ عَلَى رَأْسِ جَبَلٍ وَ اَلنَّاسُ يَصْعَدُونَ إِلَيْهِ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ حَتَّى إِذَا كَثُرُوا عَلَيْهِ تَطَاوَلَ بِهِمْ فِي اَلسَّمَاءِ وَ جَعَلَ اَلنَّاسُ يَتَسَاقَطُونَ عَنْهُ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ حَتَّى لَمْ يَبْقَ مِنْهُمْ أَحَدٌ إِلاَّ عِصَابَةٌ يَسِيرَةٌ فَفُعِلَ ذَلِكَ خَمْسَ مَرَّاتٍ فِي كُلِّ ذَلِكَ يَتَسَاقَطُ عَنْهُ اَلنَّاسُ وَ يَبْقَى تِلْكَ اَلْعِصَابَةُ أَمَا إِنَ‏ قَيْسَ بْنَ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَجْلاَنَ‏ فِي تِلْكَ اَلْعِصَابَةِ قَالَ فَمَا مَكَثَ‏ بَعْدَ ذَلِكَ‏ إِلاَّ نَحْواً مِنْ خَمْسٍ‏ حَتَّى هَلَكَ‏

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۶۴

زرارة از امام باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود: من در خواب ديدم گويا بر سر كوهى هستم و مردم از هر سو بدان بالا روند تا چون جمع انبوهى شدند آن كوه بسوى آسمان بالا رفت و مردم يكايك از اطراف آن فرو ميريختند تا اينكه بجز گروه اندكى كسى بجاى نماند، و اين كار را پنج بار كرد و در هر مرتبه همان مردم فرو ميريختند و آن گروه اندك مى‏ماندند، و بدان كه قيس بن عبد اللَّه بن عجلان در زمره اين گروه اندك (بجاى مانده) بود. (قيس بن عبد اللَّه ظاهرا يكى از اصحاب آن حضرت بوده است اگر چه اسمى از او در كتب رجال نيست). زرارة گويد: پس از اين خواب حضرت حدود پنج سال (و در نسخه‏اى دو سال) بيشتر درنگ نكرد كه از دنيا رفت.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۲۹

زراره از امام باقر عليه السّلام نقل مى‏كند كه فرموده است: در خواب ديدم كه گويى بر سر كوهى ايستاده‏ام و مردم از هر سو از اين كوه بالا مى‏آيند، پس هنگامى كه جمع انبوهى شدند آن كوه به سوى آسمان بالا رفت و مردم يكى يكى از بالاى آن به زير افكنده مى‏شدند تا اينكه جز گروهى اندك، كسى نماند. اين كار پنج بار تكرار شد و هر بار همان مردم مى‏ريختند و آن گروه اندك مى‏ماندند. قيس بن عبد اللَّه بن عجلان در شمار اين گروه اندك بود. زراره مى‏گويد: قيس پس از اين ماجرا پنج سال بيشتر زنده نبود.