قَنُوط
از الکتاب
عده اى مى گویند «قَنُوطْ» از مادّه «قُنُوط» به معناى انسان نومید است و با «یَئُوسْ» یک معنا دارد. بعضى هر دو را به یک معنا (براى تأکید) دانسته اند. و بعضى «قَنُوط» را به معناى ظاهر ساختن وجود نومیدى در چهره و در عمل دانسته اند. مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» گفته: «قَنُوط»، «نومیدى از رحمت» است. ولى آنچه از موارد استعمال واژه «قَنُوط» در قرآن مجید به دست مى آید، این است که «قَنُوط» و «یَئُوسْ» تقریباً در یک معنا به کار مى رود.
ریشه کلمه
- قنط (۶ بار)
