اشْمَأَزّت
از الکتاب
«اِشْمَأَزَّت»ازماده «اشمئزاز» به معناى «گرفتگى و تنفّر» از چیزى است. «وَحْدَهُ» منصوب است به عنوان حال، یا مفعول مطلق.
ریشه کلمه
- شمئز (۱ بار)
«اِشْمَأَزَّت»ازماده «اشمئزاز» به معناى «گرفتگى و تنفّر» از چیزى است. «وَحْدَهُ» منصوب است به عنوان حال، یا مفعول مطلق.