روایت:الکافی جلد ۲ ش ۳۵۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد عن الوشا عن مثني الحناط عن ابي حمزه قال قال ابو عبد الله ع :

مَا مِنْ جُرْعَةٍ يَتَجَرَّعُهَا اَلْعَبْدُ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ جُرْعَةِ غَيْظٍ يَتَجَرَّعُهَا عِنْدَ تَرَدُّدِهَا فِي قَلْبِهِ إِمَّا بِصَبْرٍ وَ إِمَّا بِحِلْمٍ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۳۷

از امام صادق (ع) كه فرمود: جرعه‏اى نيست كه بنده بنوشد و دوست‏تر باشد نزد خدا عز و جل از جرعه خشم كه آن را بنوشد هنگامى كه در دلش مى‏چرخد يا به وسيله صبر و شكيبائى و يا بردبارى.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۷۲

امام صادق عليه السّلام فرمود: هيچ جرعه‏ئى بنده ننوشد كه نزد خداى عز و جل محبوب‏تر باشد از جرعه خشمى كه، هنگام گردشش در دل بنوشد، بوسيله صبر يا خويشتن دارى.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۹۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد، از وشّاء، از مثنّى حنّاط، از ابوحمزه كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود: «هيچ جرعه‏اى كه بنده آن را فرو خورد، دوست‏تر نيست به سوى خدا، از جرعه خشمى كه آن را فرو خورد، در نزد گرديدن آن در دلش «۱»، يا به صبر و شكيبايى، يا به حلم و بردبارى». __________________________________________________

(۱). يعنى بالا و پايين رفتن خشم و پايدارى در برابر امضا و بيرون دادن آن. (مترجم)