روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۷۲۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن ابيه عن خلف بن حماد عن ربعي بن عبد الله بن الجارود الهذلي عن الفضيل بن يسار قال قال ابو عبد الله ع :

مَا مِنْ مَجْلِسٍ يَجْتَمِعُ فِيهِ أَبْرَارٌ وَ فُجَّارٌ فَيَقُومُونَ عَلَى غَيْرِ ذِكْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلاَّ كَانَ حَسْرَةً عَلَيْهِمْ‏ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۹۳

از امام صادق (ع)، فرمود: هيچ انجمنى فراهم نشود از نيكان و بدكاران كه بى‏ياد خدا عز و جل از آن برخيزند جز اينكه در روز قيامت بر آنها مايه افسوس و دريغ باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۵۴

حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هيچ مجلسى نباشد كه در آن نيكان و بدكاران گرد هم اجتماع كنند كه بى‏ياد خداى عز و جل از آن برخيزند جز اينكه در روز قيامت براى آنها مايه حسرت و افسوس باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۶۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از پدرش، از خلف بن حمّاد، از ربعى بن عبداللَّه بن جارود هذلى، از فضيل بن يسار كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «هيچ مجلسى نيست كه نيكوكاران و نابكاران در آن جمع شوند و بر غير ذكر خداى- تعالى- برپا شوند (يعنى بى‏آنكه خدا را ياد كنند از جا برخيزند)، مگر آنكه آن مجلس در روز قيامت برايشان حسرت باشد».