روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۵۳۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه و عده من اصحابنا عن سهل بن زياد جميعا عن ابن محبوب عن ابن رياب قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

إِنَّ اَلْمُؤْمِنَ لاَ يَكُونُ سَجِيَّتُهُ‏ اَلْكَذِبَ وَ اَلْبُخْلَ وَ اَلْفُجُورَ وَ رُبَّمَا أَلَمَّ مِنْ ذَلِكَ شَيْئاً لاَ يَدُومُ عَلَيْهِ‏ قِيلَ فَيَزْنِي قَالَ نَعَمْ وَ لَكِنْ لاَ يُولَدُ لَهُ مِنْ تِلْكَ اَلنُّطْفَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۳۳

از ابن رئاب، گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مى‏فرمود: راستى كه سرشت مؤمن دروغ گفتن و بخل و هرزگى نيست، و بسا كه دستى بدانها آلايد ولى بر آن نپايد، به او عرض شد كه: زنا مى‏كند؟ فرمود: آرى، ولى از آن نطفه فرزندى نيارد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۷۷

على بن رئاب گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السّلام ميفرمود: سرشت و طبيعت مؤمن دروغ و بخل و زناكارى نيست، و گاهى بچيزى از آنها دست زند ولى ادامه ندهد، عرض شد: (ممكن است كه) او زنا كند؟ فرمود: آرى ولى از آن نطفه فرزندى نيارد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۴۳

على بن ابراهيم روايت كرده است، از پدرش و چند نفر از اصحاب ما، از سهل بن زياد و هر دو، از ابن محبوب، از ابن رئاب كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «به درستى كه خوى مؤمن، دروغ و بخل و فجور و نابكارى نمى‏باشد. و بسا است كه از اينها چيزى را به فعل مى‏آورد، وليكن پيوسته بر آن نمى‏باشد». به آن حضرت عرض شد كه: مؤمن زنا مى‏كند؟ فرمود: «آرى، وليكن از آن نطفه، فرزندى از برايش متولّد نمى‏شود».