روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۴۹۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد بن خالد عن محمد بن علي عن عبد الرحمن بن محمد بن ابي هاشم عن عنبسه العابد عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ يُحِبُّ اَلْعَبْدَ أَنْ يَطْلُبَ‏ إِلَيْهِ فِي اَلْجُرْمِ اَلْعَظِيمِ وَ يُبْغِضُ اَلْعَبْدَ أَنْ يَسْتَخِفَّ بِالْجُرْمِ اَلْيَسِيرِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۵۰۱

از امام صادق (ع)، فرمود: به راستى خدا دوست دارد كه بنده‏اى از جرم بزرگى طلب گذشت كند و بد دارد بنده‏اى را كه جرم اندك را خوار و بى‏اعتبار شمارد (و در مقام توبه و تدارك آن نباشد).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۵۹

حضرت صادق عليه السّلام فرمود: همانا خداوند دوست دارد بنده‏اى را كه در گناه بزرگ باو توجه كند (و از او آمرزش بخواهد) و مبغوض دارد بنده‏اى را كه گناه اندك را خوار شمارد و بآن بى‏اعتنا باشد (و در مقام توبه و تدارك آن نباشد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۱۷

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن خالد، از محمد بن على، از عبد الرحمان بن محمد بن ابى هاشم، از عنبسه عابد، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «به درستى كه خداى عز و جل دوست مى‏دارد كه بنده در باب گناه بزرگ از او آمرزش طلبد، و به سوى او رغبت كند، و دشمن مى‏دارد كه بنده به گناه اندك، استخفاف كند كه آن را سبك شمارد، و به آن اعتنا نكند».