روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۵۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن الحسين بن اسحاق عن علي بن مهزيار عن عبد الله بن يحيي عن ابن مسكان عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَكُبْكِبُوا فِيهََا هُمْ وَ اَلْغََاوُونَ‏ قَالَ يَا أَبَا بَصِيرٍ هُمْ قَوْمٌ وَصَفُوا عَدْلاً بِأَلْسِنَتِهِمْ ثُمَّ خَالَفُوهُ إِلَى غَيْرِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۹۱

فرمود (ع): در تفسير قول خدا عز و جل (۹۱ سوره‏ شعراء): « [آشكار شود دوزخ براى گمراهان (۹۲) و به آنها گفته شود كجايند آنها كه شما پرستش مى‏كرديد (۹۳) جز از خدا آيا شما را يارى مى‏كنند وقتى طلب يارى كنيد (۹۴)] و پيوسته در آن دوزخ به رو افتند آنها به همراه گمراهان» فرمود: اى ابا بصير! اينان مردمى باشند كه به زبان خود روش عدالت و دادى را بستايند و سپس به خلاف آن، عمل كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۰۹

ابو بصير گويد: امام صادق عليه السّلام راجع بقول خداى عز و جل فرمود: «آنها و گمراهان برو در دوزخ افتند ۹۴ سوره ۲۶» فرمود: اى ابا بصير اينها مردمى هستند كه با زبان خود عدالتى را ستوده و در مقام عمل بخلافش گرائيده‏اند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۱۵

محمد بن يحيى، از حسين بن اسحاق، از على بن مهزيار، از عبد اللَّه بن يحيى، از ابن مسكان، از ابو بصير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: حضرت در قول خداى عز و جل: «فَكُبْكِبُوا فيها هُمْ وَالْغاوُونَ» «۱»، فرمود: «اى ابو بصير! ايشان گروهى‏اند كه حقّ را به زبان‏هاى خويش وصف كردند، بعد از آن، آن را مخالفت كردند و به سوى غير آن رفتند». __________________________________________________

(۱). شعرا، ۹۴. و آن بت‏ها و پرستشگران گمراه آنان به روى هم در آن (دوزخ) انداخته شوند.