روایت:الکافی جلد ۱ ش ۳۵۴

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ

الحسين بن محمد الاشعري و محمد بن يحيي جميعا عن احمد بن اسحاق عن سعدان بن مسلم عن معاويه بن عمار عن ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لِلََّهِ اَلْأَسْمََاءُ اَلْحُسْنى‏ََ فَادْعُوهُ بِهََا قَالَ نَحْنُ وَ اَللَّهِ اَلْأَسْمَاءُ اَلْحُسْنَى‏ اَلَّتِي لاَ يَقْبَلُ اَللَّهُ مِنَ اَلْعِبَادِ عَمَلاً إِلاَّ بِمَعْرِفَتِنَا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۴۱۵

امام صادق (ع) در قول خداى عز و جل (۱۸۱ سوره ۷): «براى خدا نامهاى نيك است وى را بدانها بخوانيد» فرمود: به خدا ما هستيم نامهاى نيك او كه از بندگان هيچ كردارى پذيرفته نيست جز به شناختن ما.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۹۶

و آن حضرت راجع به قول خداى عز و جل «خدا را نامهاى نيكوست او را بآنها بخوانيد» فرمود: سوگند بخدا مائيم آن نامهاى نيكو كه خدا عملى را از بندگان نپذيرد مگر آنكه با معرفت ما باشد.

(بدستور و راهنمائى ما باشد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۴۶۳

حسين بن محمد اشعرى و محمد بن يحيى هر دو روايت كرده‏اند از احمد بن اسحاق، از سَعدان بن مسلم، از معاوية بن عمّار، از امام جعفر صادق عليه السلام در قول خداى عزّوجلّ: «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها» «۱»، يعنى: «خدا راست نام‏هاى نيكوتر، پس بخوانيد او را به آنها»، كه حضرت فرمود: «به خدا سوگند، ماييم نام‏هاى نيكوتر خدا كه خدا __________________________________________________

(۱). اعراف، ۱۸۰.

از بندگان عملى را قبول نمى‏فرمايد، مگر به معرفت ما» (چه هر نامى، نشانه صاحب نام است و ذوات قدسيه ايشان نشانه‏هاى هويداست براى وجود ذات و صفات آن جناب).