روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۲۷۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن عبد الله بن احمد عن ابراهيم بن الحسن قال حدثني وهب بن حفص عن اسحاق بن جرير قال قال ابو عبد الله ع :

كَانَ‏ سَعِيدُ بْنُ اَلْمُسَيَّبِ‏ وَ اَلْقَاسِمُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ وَ أَبُو خَالِدٍ اَلْكَابُلِيُ‏ مِنْ ثِقَاتِ‏ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ ع‏ قَالَ وَ كَانَتْ أُمِّي مِمَّنْ آمَنَتْ وَ اِتَّقَتْ وَ أَحْسَنَتْ‏ وَ اَللََّهُ يُحِبُّ اَلْمُحْسِنِينَ‏ قَالَ وَ قَالَتْ أُمِّي قَالَ‏ أَبِي‏ يَا أُمَّ فَرْوَةَ إِنِّي لَأَدْعُو اَللَّهَ لِمُذْنِبِي‏ شِيعَتِنَا فِي اَلْيَوْمِ وَ اَللَّيْلَةِ أَلْفَ مَرَّةٍ لِأَنَّا نَحْنُ فِيمَا يَنُوبُنَا مِنَ اَلرَّزَايَا نَصْبِرُ عَلَى مَا نَعْلَمُ مِنَ اَلثَّوَابِ وَ هُمْ يَصْبِرُونَ عَلَى مَا لاَ يَعْلَمُونَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۳۶۷

از اسحق بن جرير: كه امام صادق (ع) به او فرمود: سعيد بن مسيب و قاسم بن محمد بن ابى بكر و ابو خالد كابلى از ثقه‏هاى اصحاب على بن الحسين (ع) بودند، فرمود: مادر من از كسانى بود كه ايمان داشت و با تقوى و خوش كردار و خدا خوش كرداران را دوست مى‏دارد فرمود: مادرم گفت: كه پدرم فرموده:اى ام فروه، به راستى من هر آينه نزد خدا دعا مى‏كنم براى گناهكاران از شيعيان ما در هر روز و شب هزار بار، زيرا ما به مصيبت‏ها صبر مى‏كنيم و مى‏دانيم چه ثوابى دارد و آنها ندانسته صبر مى‏كنند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۷۸

امام صادق عليه السلام فرمود: سعيد بن مسيب و قاسم بن محمد بن ابى بكر و ابو خالد كابلى از موثقين اصحاب على بن الحسين عليهما السلام بودند، و مادر من [دختر همين قاسم‏] با ايمان و تقوى و نيكوكار بود و خدا هم نيكوكاران را دوست دارد. مادرم گفت كه پدرم باو فرمود: اى ام فروه! من در هر شبانه روز هزار بار براى گنهكاران از شيعيانم خدا را ميخواهم (و آمرزش مى‏خواهم) زيرا ما با دانائى بثواب و پاداش بر مصيباتى كه بما وارد مى‏شود صبر ميكنيم ولى آنها بر آنچه نميدانند صبر مى‏كنند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۶۲۱

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از عبداللَّه بن احمد، از ابراهيم بن حسن روايت كرده است كه گفت: حديث كرد مرا وَهْيب بن حَفْص، از اسحاق بن جرير و گفت كه: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «سعيد بن مسيّب و قاسم بن محمد بن ابى‏بكر و ابو خالد كابلى، از معتمدين حضرت على بن الحسين عليه السلام بودند بعد از آن فرمود كه: مادرم از آنها بود كه ايمان آورده و پرهيزگار گرديده و نيكوكار بودند. «وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ» «۱»، يعنى: و خدا نيكوكاران را دوست مى‏دارد». و فرمود كه: «مادرم گفت كه: پدرم فرمود كه: اى امّ فروه، به درستى كه من خدا را مى‏خوانم و دعا مى‏كنم از براى گناه‏كاران شيعيان خود در شبانه‏روزى هزار مرتبه؛ زيرا كه ما در آنچه به ما مى‏رسد از مصيبت‏ها، صبر مى‏كنيم بر آنچه مى‏دانيم از ثواب خدا، و مى‏دانيم كه در آخر چه خواهد شد، و ايشان صبر مى‏كنند بر آنچه نمى‏دانند». __________________________________________________

(۱). آل عمران، ۱۳۴.