جَوْفِه
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
اندرون. [احزاب:4] خدا براى كسى در اندرون وى دو قلب قرار نداده است. آيه ماقبل در اطاعت خدا و عدم مشركين و ذيل آيه درباره ظهار و پسر خوانده هاست. آيه شريفه كنايه از آنست كه جمع دو منافى ممكن نيست و قلب به دو چيز متناقض نمىتواند معتقد باشد نگر آنكه دو قلب باشد ولى خدا در اندرون كسى دو قلب نگذاشته است . گويند: آن در مقام تعليل بذيل آيه است يعنى يك زن هم مادر و هم زن انسان نمىشود چنانكه معنى ظهار است و يك فرزند پسر دو شخص نمىشود چنانكه در پسر خوانده است. بعيد نيست كه تعليل آيه قبل باشد يعنى نيست كه تعليل آيه قبل باشد يعنى طاعت خدا و كفّار قابل جمع نيست مگر آنكه شخص دو قلب داشته باشد وخدا در جوف كسى دو قلب قرار نداده است (از الميزان).
