بَث

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• بثث‌ (۹ بار)

قاموس قرآن

پراكندن. منتشر كردن [بقره:164] يعنى بوسيله باران زمين را پس از مرده شدن زنده كرد و در تمام جنبندگان را پراكند. به نظر راغب: اصل بثّ، جدا كردن و بلند كردن است مانند پراكندن باد خاك را. مخفى نماند: از آيه [شورى:29] به دست مى آيد كه در كرات ديگر موجود زنده هست، زيرا ضمير «فيهما» به سموات و ارض بر مى‏گردد رجوع شود به «سماء». [يوسف:86]، مراد از بثّ اندوهى است كه شخص قادر به كتمان آن نيست و آنرا آشكار مى‏كند، لذا بايد مراد از حزن غصّه مخفى باشد. [غاشيه:16] يعنى فرشهاى گسترده. ناگفته نماند معنى جامع همان منتشر كردن است.