لْنَحْمِل
از الکتاب
«وَ لْنَحْمِلْ» فعل امر است و براى بعضى از مفسران ایرادى تولید کرده که مگر مى شود انسان به خودش امر کند؟ و سپس، پاسخ گفته اند: این امر، در حکم قضیه شرطیه است، یعنى: «اِنْ اتَّبَعْتُمُونَا حَمَلْنَا خَطایاکُمْ» (تفسیر فخر رازى).
ولى به عقیده ما هیچ مانعى ندارد که انسان به خود امر کند و آمر و مأمور در اینجا یک شخص است، اما به دو اعتبار (دقت کنید).
