هَامِدَة
از الکتاب
«هامِدَة» از مادّه «هُمُود» در اصل، به معناى آتشى است که خاموش شده، و به زمینى که گیاهانش خشکیده و بى حرکت مانده، «هامدة» گفته مى شود.
بعضى دیگر گفته اند: «هامدة» به حالتى گفته مى شود که حدّ فاصل میان مرگ و حیات است.
ریشه کلمه
- همد (۱ بار)
