لَأَکِيدَن
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
حيله. تدبير. راغب مىگويد: كيد نوعى حيله است گاهى مذموم و گاهى ممدوح باشد هر چند در مذموم بيشتر است همينطور است استدراج و مكر كه گاهى ممدوح باشند. نگارنده گويد: بهتر است آنرا در صورت ممدوح بودن تدبير معنى كنيم مثل [يوسف:76]. اين چنين تدبير كرديم براى يوسف. [طارق:16-15]. كيد اول كه در باره كفار است مذموم و دومى كه در باره خداست ممدوح است: آنها حيله مىكنند حيلهاى و من در مقابلشان تدبير مىكنم تدبيرى - در باره كيد بعد از كيد كه بخدا نسبت داده شده رجوع شود به «مكر». [انبیاء:57]. بخدا حيله و تدبيرى درباره بتهايتان مىكنم. در آيات [نساء:76]. [صافات:98]. و نظائر آن به معنى كيد مذموم است.
